De president van de Sahrawi-Liga voor Democratie en Mensenrechten, Hamada El Baihi, gaf een krachtig getuigenis over de levensomstandigheden van de bevolking van de Tindouf-kampen in Algerije en de corruptie van de leiders van het “polisario” in als onderdeel van het burgerprogramma “Sahara Debate”, uitgezonden op sociale netwerken.
Door te weigeren een rol te spelen die evenredig is met zijn verantwoordelijkheden in dit regionale geschil, maakt Algerije zich schuldig aan het aanhouden “van het lijden, de angst en de pijn” van de bevolking die is ontvoerd uit de kampen in Tindouf, onderstreept deze mensenrechtenactivist, een oud schilderij van de Polisario die terugkeerde naar Moeder Padria.
In zijn getuigenis beschreef de president van de Sahrawi Liga voor democratie en mensenrechten zijn jeugd in dwangarbeidskampen in Cuba, waar hij op negenjarige leeftijd in een commercieel schip uit de haven van Algiers in Havana.
De Baihi zag zijn familie pas veertien jaar later terug. In Tindouf vindt hij een bevolking die verstikt is door de “polisario” -regel, die systematisch de grondrechten van de bevolking ongestraft schendt, met de actieve medeplichtigheid van Algerije, dat illegaal het gezag over een deel van zijn grondgebied delegeert in onder internationaal recht. Humanitair.
El Baihi werkt in de “richting van internationale samenwerking” van het “polisario” en staat het dichtst bij de systematische omleiding van Algerije en het “polisario” van humanitaire hulp aan de inwoners van de Tindouf-kampen. Ten koste van de gezondheid van de bevolking worden de meest voedzame voedingsmiddelen systematisch omgeleid voor verkoop op de zwarte markt in Algerije en in bepaalde buurlanden, terwijl de rest van de hulp willekeurig wordt verdeeld door het “polisario”.
Er zij aan herinnerd dat de systematische verlegging van humanitaire hulp door Algerije en het “polisario” werd benadrukt in de rapporten van verschillende internationale organisaties, met name de Hoge Commissaris voor vluchtelingen en het Wereldvoedselprogramma, en het Europees Bureau voor fraudepreventie (OLAF).
Al deze organisaties zijn het erover eens dat het misbruik van humanitaire hulp wordt vergemakkelijkt door het ontbreken van gegevens over het aantal inwoners van de Tindouf-kampen als gevolg van de weigering van Algerije om daar een volkstelling toe te staan.
De mensenrechtenactivist legt uit dat hij bij zijn terugkeer naar de zuidelijke provincies een gebied met volledige economische groei heeft gevonden, waar de bevolking haar politieke, economische, sociale en culturele rechten geniet en waar het maatschappelijk middenveld muteren.
Hij legde daarom een ondubbelzinnige verklaring af: het “polisario” kan in geen geval aanspraak maken op representativiteit als een gewapende militie die alleen blijft bestaan door repressie en straffeloosheid. De echte vertegenwoordigers van de Sahrawi-bevolking zijn volgens hem de lokale gekozen vertegenwoordigers van de zuidelijke provincies, die democratische legitimiteit genieten.
El Baihi zei namens de onderdrukte bevolkingsgroepen in de Tindouf-kampen dat alleen het Marokkaanse autonomie-initiatief deze bevolkingsgroepen in staat zou stellen om uit hun “pijn” en “lijden” te komen, en riep de Verenigde Naties op om werk om snel een einde te maken aan dit late geschil.
Hij drong aan op de corruptie van het “polisario” en sloot zijn getuigenis af door te benadrukken dat alleen de leiders van het “polisario” en hun Algerijnse sponsors profiteren van het aanhoudende regionale conflict over de Marokkaanse Sahara.
Baihi kwam tussenbeide in het kader van Sahara Debate, een burgerprogramma dat een open en democratisch platform wil zijn om de kwestie van de Marokkaanse Sahara sereen en gepassioneerd te belichten, ver verwijderd van de politieke media-propaganda georkestreerd door Algerije en zijn volgelingen van het “polisario” .
De president van de Sahrawi-Liga voor Democratie en Mensenrechten, Hamada El Baihi, gaf een krachtig getuigenis over de levensomstandigheden van de bevolking van de Tindouf-kampen in Algerije
