Terwijl de wereld in de ban is van het coronavirus, luiden er ondertussen 19 vragen vanuit diverse mensenrechtenverenigingen en maatschappelijke instellingen over de situatie en de schikking van irreguliere migranten in België. Allemaal stelt men zich dezelfde prangende vraag:
Is het niet een goed moment voor de Belgische regering om het dossier omtrent deze thematiek in handen te nemen? In de nasleep van Corona behoorde deze irreguliere migranten, door de ongelukkige financiële en psychologische situatie waarin ze zich bevinden, tot de meest zorgbehoevenden.
Zonder de hulp van bepaalde goede doelen in het maatschappelijk middenveld, kon deze groep nauwelijks over fundamentele basisproducten (eten noch drinken) beschikken.
Dit is een schending van mensenrechten dat het recht heeft om te leven in het publieke debat, een punt dat op de maatschappelijke agenda hoort te staan.
Wanneer we deze thematiek vanuit verschillende kanten belichten, zien we zelfs dat de overheid deze zou moeten aanbelangen. Dit door de economische bijdrage van deze zelf zorgbehoevende groep. De regulering van hun verblijfsvoorwaarden omvat de deelname aan de betaling van belastingen zoals alle burgers, om nauwkeurig geteld te kunnen worden en om een rol te spelen in de Belgische sociale zekerheid. Dit allemaal opdat ze deel zullen uitmaken van onze Belgische samenleving.