Marokkaanse minister van Buitenlandse Zaken Nasser Bourita en hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid Josep Borrell afgelopen januari in Brussel
Brussel – De goede betrokkenheid van de bevolking van de zuidelijke provincies van het Koninkrijk bij het ontwikkelingsproces en het profiteren ervan van de natuurlijke hulpbronnen van de regio, gemeten en gecertificeerd door de diensten van de Europese Commissie, lijdt niet aan enig geschil of dubbelzinnigheid dankzij gevestigde garanties in het kader van de overeenkomsten tussen Marokko en de Europese Unie (EU).
Dit is in wezen een duidelijk en ongecompliceerd antwoord van Josep Borrell, hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid op een vraag die steeds weer terugkomt en zelfs vervelend is. Sommige EP-leden uit de radicale beweging die gehoor geven aan de agenda van Algiers, hadden tot doel twijfel te zaaien over het bestuur van de samenwerkingsinstrumenten die het Koninkrijk aan het gemeenschapsblok binden.
De EU en Marokko hebben op 19 juli 2019 een overeenkomst gesloten die de tariefpreferenties uitbreidt tot producten van oorsprong uit de Marokkaanse Sahara, onderworpen aan controles door de Marokkaanse douaneautoriteiten en die voorziet in een regelmatige monitoring van de impact ervan op het gebied van duurzame ontwikkeling en exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, zegt Borrell in zijn reactie.
Bovendien, voegt de hoge vertegenwoordiger van de EU toe, is er een systeem ingevoerd om de Europese Commissie en de douaneautoriteiten van de lidstaten nauwkeurige informatie te verstrekken over producten die naar de EU worden geëxporteerd.
Hij herinnert er ook aan dat de Raad van de EU op 4 maart 2019 een nieuw protocol inzake duurzame visserij tussen de EU en Marokko heeft aangenomen, waarbij hij opmerkt dat het toezicht op deze overeenkomst wordt gewaarborgd door middel van de regelmatige vergaderingen en verslagen van de gemengde commissie over de basis van het principe van evenredige en billijke verdeling van voordelen over de bevolking van de regio.
De hoge vertegenwoordiger merkt in dezelfde context op dat tijdens de onderhandelingen over deze twee overeenkomsten “overleg is gepleegd met de betrokken bevolking om hun juiste betrokkenheid te verzekeren en de voordelen die uit de genoemde overeenkomsten worden gehaald, te verifiëren”.
Josep Borrell herinnerde ten slotte aan het officiële standpunt van de EU met betrekking tot het kunstmatige conflict rond de Marokkaanse Sahara en specificeerde dat het Europese standpunt “volledig in overeenstemming is met de resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties”.
De EU, voegt hij eraan toe, “steunt het proces van de Verenigde Naties om tot een rechtvaardige, duurzame en wederzijds aanvaardbare politieke oplossing te komen”.
Onnodig te zeggen dat dit standpunt in overeenstemming is met het standpunt dat de EU tot uitdrukking heeft gebracht en bevestigd in de “Gezamenlijke politieke verklaring” die aan het einde van de werkzaamheden van de 14e zitting van de Associatieraad Marokko-EU is aangenomen en die is nu de maatstaf geworden, in dit geval zelfs de doctrine van de Unie.
De EU, die een gemeenschappelijke taal heeft aangenomen met het Koninkrijk over de kwestie van de Sahara, is net als de VN voorstander van een oplossing op basis van pragmatisme, realisme, duurzaamheid en de geest van compromissen, die de parameters zijn van het Marokkaanse autonomievoorstel als de meest geloofwaardige, meest realistische en meest haalbare oplossing voor dit kunstmatige conflict.
De opmerking van de heer Borrell doet ook denken aan de kalme en emotieloze reactie van de EU op de obsessie van Algerije met natuurlijke hulpbronnen in de zuidelijke provincies en aan valse mensenrechtenclaims.
Deze favoriete onderwerpen van het diplomatieke en propaganda-apparaat van Algerije, die geen nemer vinden op het niveau van de Europese instellingen en geen echo hebben met de media van het continent, zijn de kool van een bepaalde pers gecreëerd door het regime van Algiers en zijn satellieten en toegewijd om de lont in leven te houden van een conflict dat te lang heeft geduurd, zoals deze beroemde site “Africa Asia” die zojuist een rivierinterview heeft gepubliceerd met de Algerijnse ambassadeur in Brussel Amar Belani waarin hij vreugde geeft om Marokko te kleineren over de regels van zijn proza met vieze geuren.
De luidruchtige uitgang van deze taalkundige goudsmid, als het gaat om het vinden van het lexicon dat zijn historische vijandigheid jegens Marokko voedt, wordt verklaard door de druk die de afgelopen dagen op zijn land werd uitgeoefend vanwege zijn bewezen betrokkenheid bij de handel in Europese humanitaire hulp bestemd voor de ontvoerde in Tindouf, waarvan een deel word betaald aan de Algerijnse belastingdienst en het andere deel in handen komt van Polisarische bandieten die de woestijn doorzoeken op diefstal en plundering.
De lange litanie van de Algerijnse diplomaat maakt deel uit van een hele bastring die is georkestreerd door het regime van zijn land in Europa via nep-ngo’s, onhandige websites, blogs, giftige lobbyactiviteiten en andere onorthodoxe praktijken, om de illusie van een conflict dat Algerije opnieuw heeft gecreëerd. Terwijl Marokko sereen is in zijn inspanningen, vertrouwen heeft in zijn instellingen en zijn democratische keuzes en de Sahara tot het einde in Marokko zal blijven en sterk van de niet-aflatende nationale eensgezindheid over deze heilige zaak en de niet-aflatende steun van de internationale gemeenschap.
